تأثیر آموزش مبتنی بر گفتمان ریاضی بر توانایی استدلال ریاضی دانش آموزان دوره ی متوسطه

هدف این پژوهش، بررسی تأثیر گفتمان ریاضی (با شیوه ی بحث های کلاسی) بر توانایی استدلال ریاضی دانش آموزان بود. جامعه ی آماری این مطالعه تمام دانش آموزان پایه ی اول دوره ی دوم متوسطه (پایه ی 9 ام) شهر ری در سال تحصیلی 93-1392 بود. 57 دانش آموز با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب و در دو گروه آزمایشی و کنترل گماشته شدند. ابزار این پژوهش آزمون سنجش توانایی استدلال ریاضی متشکل از سؤالات ریاضی حیطه استدلال تیمز و میازاکی بود که  پایایی آن 79/0 به دست آمد. برنامه ی طراحی شده در سه گام اقدام،کاوش و بحث و خلاصه سازی و با راهبردهای ده گانه تسهیل بحث های کلاسی سیریلو برای گروه آزمایشی در 16 جلسه به کار گرفته شد. نتایج به دست آمده از تحلیل کواریانس نشان داد: توانایی استدلال ریاضی و استدلال استنتاجی دانش آموزان گروه آزمایشی نسبت به گروه گواه افزایش یافته است. مقدار ضریب همبستگی اسپیرمن نشان داد: بین توانایی استدلال استنتاجی و استقرایی دانش آموزان در هر دو گروه آزمایش و گواه رابطه معناداری وجود دارد. به طوری که با تقویت توانایی استدلال استنتاجی و آشنایی با محدودیت استدلال های استقرایی، دانش آموزان در دلیل آوری کمتر از استدلال استقرایی استفاده کردند.